itu budak KAYAK!

Ya Allah! terkejut beruk kot td. xsangka ak boleh jumpa dy. dy yang minta 'clash' ngan ak sebelum puasa aritu. ak baru habis kelas ekonomi. ondaway balik kelas ak plan nak p bazar terus. macam besa ak merempit ngan fajira. jalan pnya jalan pnya jalan sampai la 1 simpang. tym bhenti kat simpang konfem la kt kna stop dulu kan. nak pastikan kiri kanan jalan xda keta baru jalan.  perempit bhemah la katakan. tetiba ak tgerak hati nak tengok belah kanan jalan. dush! nampak sorang mamat naek moto pakai baju merah. nasib baek tym tuh dy tengah tengok tempat laen. on da spot. ak cepat cepat tengok tempat len sambil berdoa mintak mintak la dy nampak ak. Ya Allah tolong tolong ak xnak jumpa dy. ak takut. gelabah nih. sapa xgelabah jumpa orang tuh kan. sepanjang jalan ak keja dok tengok side mirror ja. takut wehh. watnya dy ikut ak. haa xke naya.


napa ak takut sangat ngan budak tuh?


ak pon tataw nak cakap cena. tp hakikatnya ak takut dy. dy psyko. hoi ngeri hoi. meh nak cita cena ak boleh kenal n contax ngan dy.


oke. sem lepas ak terpilih maen hoki untuk wakil u.  semua atlet kena p kem kat TLDM Lumut. seminggu atlet atlet nih kena rekrut kat situ. pedih oi. rasa cam nk jadi askar kot. ramai budak upm yg join. team hoki, ragbi, bola tampar, blablabla n kayak. sepanjang kem tuh ak ad perasan something. ak rasa cam ada orang dok usha ak. maap. agak perasan d sini. tp btol. tipu la kan kalau da org usha kita, kita xperasan. berani kerat kuku la weh. pernah satu hari nih budak yang dok usha ak nih kantoi. kantoi ngan ak la. da plak org dok tengah makan dy dok ratah muka ak. malu weh. budak nih atlet kayak. badan not bad la kan. atlet la katakann.


seminggu berlalu. masa semua nak nek bas bertolak p UITM Arau. si budak kayak nih dengan beraninya datang kat ak. "hidayah nk num phone boleh?" huih. xpenah penah ak cakap ngan dy tp dy taw nama ak kann. hebat hebat. ak macam d pukau. haha. terkejut kot. xpenah da mamat yang berani minta num ak face to face. slalu da org tengah. ak pon bg. dipendekkan cerita, ak pon msg la ngaan dy. sepanjang msg ngan dy ak rasa dy oke ja. n ak penah tpikir. mana la taw dy nih boleh jd calon ka. napa ak boleh layan dy

• subuh dy di masjid. maghrib n isyak berjemaah. susah kot nak cr sekarang dak laki yg cam tuh. 
• rajin. hari hari cuti dy, dy habiskan dengan tolong ayah dy kat kebun. kalau kat rumah plak tolong jaga baby. ak rsa dy sangat n tersangat rajin.

ak mula xberapa senang ngan dy sebab first tym kuar pon dy dah berani bisik bisik ngan ak. oh plz! ak bukan pompuan camtuh. kira oke la tuh ak setuju nak kuar ngan dy. xbsyukur langsung. haha boleh plak kann. ak xselesa kalau laki nak bisik bisik ngan ak. sebab ak bukan pekaak! nak jalan dekat dekat. sebab ak boleh jalan sendiri. kaki ak nih alhamdulillah sihat dan kuat lg. xboleh nak berenggang langsung. rimas! maaf la kalau ap ak tulis nih wat ko terasa hati yg teramat sangat. tp ni lah ap yang ak rasa. harap maklum.

selepas hari kejadian ak mula reply msg dy. call dy pon ak xjawab. macam macam alasan ak bg. maap di pinta. maybe sebab dah xtahan kot dy msg ak. "sampai di sini la hubungan kita. sy harap awak bahagia. sy taw awk xkan susah nak lupakan sy sebab kita baru kenal. blablabla" da ayat yg terpaksa delete sebab terlalu jiwang. 

sekian.